Απαγορευτική έστω και σε σκέψη είναι η τροφοδοσία το κατακαλόκαιρο με νερόμελο μικρών μελισσιών που το έχουν ανάγκη για αποφυγή τυχόν εκδήλωσης λεηλασίας, πόσο μάλιστα όταν αυτά βρίσκονται μέσα σε ένα κοπάδι με πολύ δυνατά μελίσσια και όταν οι βοσκές είναι πολύ περιορισμένες. Αφού στράγγιξαν λοιπόν τα απολεπίσματα του τρύγου τότε σε αυτά προστέθηκε χλιαρό νερό και αφού πλύθηκαν, το νερόμελο που προέκυψε το μοίρασα σε στεγανούς γουβάδες των 4,2lt στο καπάκι των οποίων έχω ανοίξει με τρυπανάκι 1mm τρύπες όπως φαίνεται στη φωτογραφία.
Τους γουβάδες αυτούς αφού τους κλείσω προσεκτικά και καλά γυρνώντας τους ανάποδα έχω κατασκευάσει τροφοδότες ατμοσφαιρικής πίεσης. Σε ένα κενό πάτωμα λοιπόν και με την βοήθεια ενός ξύλινου τάκου για καλό αλφάδιασμα, για αποφυγή τυχόν συνεχόμενης αναρρόφησης και κατά συνέπεια διαρροής, τοποθέτησα τους γουβάδες σε μελίσσια που είχαν ανάγκη και σε τρεις ημέρες δεν υπήρχε σταγόνα από νερόμελο, δίχως ίχνος λεηλασίας.
.jpg)
.jpg)
3 σχόλια:
Τι λες τωρα ???????
ΕΓΡΑΨΕΣ !!!!!!!!!!!!!
Στις ποσες στροφες δουλευεις το μυαλο σου?Εξυπνο θα το δοκιμασω αν μου επιτρεπεις....
Είναι πραγματικά πολύ καλοί.
Παλαιώτερα τους είχα χρησιμοποιήσει αλλά με παραλλαγή. Αντι κουβάδες χρησιμοποιούσα φιάλες γάλινες ή από σκληρό πλαστικό. τις γέμιζα από την αποθήκη μου σιρόπι και τις μετέφερα στο μελισσοκομείο μου.
Στα μελίσσια που τις έβαζα είχαν κενά πατώματα. πάνω στους κηριθροφορείς είχα μπόλ από γιαούρτι και στον πάτο το μπόλ είχε ένα ξύλινο πλέγμα. Έβγαζα λοιπόν το καπάκι από την φιάλη με το σιρόπι και την έβαζα ανάποδα μέσα στο μπόλ αφού πρώτα έκλεινα το στομιο της με το δάκτυλο μου για να μην πέσουν έξω σιρόπια.
Κάθε φορά που πήγαινα για τροφοδοσία κρατούσα γεμάτες φιάλες και αντικαθστούσα τις άδειες.
Μειωνέκτημα τους είναι ότι πρέπει τα μελίσσια να έχουν πάντα ένα πάτωμα παραπάνω το οποίο φυσικά είναι κενό και έχει μέσα την φιάλη τροφοδότη.
Όσοι τους θεωρείτε πρακτικούς χρησιμοποιήστε τους. Το πλεονέκτημα τους είναι ότι δεν προκαλούν λεηλασία.
Δημοσίευση σχολίου