Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2008

Στοκάρισμα κυψελών με ξυλόκολλα και πριονίδι.
















Με την αγορά καινούριων κυψελών ο μελισσοκόμος πρέπει να γίνει μαραγκός και ελαιοχρωματιστής για να τις ετοιμάσει για τις μελισσές του. Έτσι λοιπόν από την αρχή της μελισσοκομικής μου πορείας και με την αγορά των πρώτων μου κυψελών αλλά μέχρι και σήμερα, προσπαθώ να συντηρώ τον εξοπλισμό μου όσο το δυνατόν καλύτερα. Στην προσπάθεια αυτή και πριν οι κυψέλες βραστούν στο λινέλαιο στοκάρω τις ραφές και τα δόντια με ξυλόκολλα εξωτερικής χρήσης ανακατεμένη με άχνη πριονίδι. Το πριονίδι το μαζεύω από το κάτω μέρος της κορδέλας σε ένα ξυλουργείο και το οποίο το κοσκινίζω σε μία λεπτή σήτα (0,5mm) έτσι ώστε να μην με παιδεύει κατά το στοκάρισμα με μικρά κομματάκια ξύλου. Ανακατεύω τότε κόλλα και πριονίδι έτσι ώστε να προκύψει ένα μείγμα ούτε πολύ μαλακό αλλά ούτε και πολύ σφιχτό, και με μία μικρή σπάτουλα αρχίζω να στοκάρω. Στα σώματα πριν στοκάρω τις γωνίες ανοίγω με μια φρέζα μια τρύπα στο ανώτερο σημείο εκεί που δεν μπορεί να βάλει καρφί ο κατασκευαστής και βιδώνω μια φρεζάτη ξυλόβιδα με μικρό κεφάλι. Το σημείο αυτό το ενισχύω γιατί εκεί δέχεται μεγάλη πίεση από το ξέστρο όταν μαζεύω τα τελάρα σε σημείο που ανοίγει το δόντι και τραβάει νερό και υγρασία από το σόκορο. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι οι γωνίες να γίνονται πέτρα και έτσι να προστατεύονται οι κυψέλες από το σάπισμα αφού τα δόντια δεν ανοίγουν αποτρέποντας την ισχόρηση νερού στο εσωτερικό τους. Σίγουρα είναι μια επίπονη διαδικασία η οποία θέλει χρόνο και υπομονή, αλλά αν κοιτάξω κυψέλες που έχω φτιάξει έτσι πριν από δέκα χρόνια και είναι άθικτες σίγουρα αξίζει τον κόπο.

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2008

Σχάρα κινητής βάσης (No2)




Μετά απο παράκληση φίλων μελισσοκόμων, και μετά την επισκεψή μου στα μελίσσια μου, παραθέτω δυο ακόμη φωτογραφίες της σχάρας που έχω κατασκευάσει για να λύσω το πρόβλημα χτισίματος κηφηνοκηρηθρών κάτω απο τα τελάρα, στις βαθιές κινητές βάσεις που χρησιμοποιώ.Μια απλή κατασκευή η οποία όμως λύνει ένα βασικό πρόβλημα των συγκεκριμένων βάσεων, αρκεί κατά την κατασκευή της να αφήσουμε τις αποστάσεις που χρειάζεται η μέλισσα.

Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Σχάρα κινητής βάσης (No1)


Η σύγχρονη μελισσοκομία απαιτεί κυψέλες με κινητές βάσεις με όλα τα πλεονεκτήματα που τις συνοδεύουν όπως γρήγορος καθαρισμός του πυθμένα της κυψέλης , γρήγορη και ξεκούραστη αναστροφή πατωμάτων την άνοιξη για την ανάπτυξη του μελισσιού , απομάκρυνση εξολοκλήρου των μαύρων κηρηθρών από τον εμβρυοθάλαμο με την αναστροφή , δυνατότητα καλύτερης συντήρησης του εξοπλισμού , γρήγορη συνένωση (μέθοδος Μπαμπίλη) και άλλα πολλά.
Όταν αποφάσισα λοιπόν να αγοράσω κινητές βάσεις βρέθηκα αντιμέτωπος με πολλά σχέδια , κατέληξα δε στην βαθιά κινητή βάση που έφτιαχναν μερικοί κατασκευαστές κυψελών και συγκεκριμένα στον κύριο Αλεξανδρή από τον οποίο και απαρτίζετε όλος ο εξοπλισμός μου. Η συγκεκριμένη βάση έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να δένει με το σώμα με μικρό συνδετήρα Σωτηρόπουλου πίσω και με έλασμα μπροστά χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στην πόρτα. Η είσοδος της κυψέλης είναι έτσι πολύ μεγάλη και εξυπηρετεί ένα τριώροφο ή τετραώροφο μελίσσι την άνοιξη που γίνετε το μεγάλο πανηγύρι. Μπορεί να δεχτεί εσωτερικά μόνιμη σήτα για την προστασία από σερσέγκια , αχερόντειες ποντίκια κτλ καθώς επίσης παρέχει με τον πλεονάζοντα χώρο που διαθέτει καλύτερο αερισμό των μελισσών σε ενδεχόμενη μεταφορά αλλά και στην φάση αποτροπής της σμηνουργίας.
Έχει όμως και ένα μειονέκτημα που το αντιμετώπισα την άνοιξη που γίνετε το μεγάλο πανηγύρι ,οι μέλισσες χτίζουν κάτω από τα τελάρα μεγάλες κηφηνοκηρήθρες που πρέπει να κόβω κατά την αναστροφή πατωμάτων με ότι αυτό συνεπάγετε …
Δοκιμάζοντας πολλά πράγματα και μετρώντας τις αποστάσεις με το παχύμετρο να είναι αυτές που θέλει η μέλισσα κατέληξα στην κατασκευή μίας σχάρας από πυχάκια διαστάσεων 1,7Χ1,7 cm με ενδιάμεσο κενό 1cm και η οποία δεν είναι καρφωμένη στην βάση όπως φαίνεται στις φωτογραφίες. Με την τοποθέτηση της σχάρας το πρόβλημα λύθηκε και προχωράμε για άλλες κατασκευές!!!

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

Fumidil-b - (ΦΟΥΜΙΝΤΙΛ)


Συνέντευξη του κυρίου Ανδρέα Θρασυβούλου στην Ελευθεροτυπία στης 21-05-2008.

Κύριε καθηγητά, τους τελευταίους μήνες παρατηρούνται θάνατοι μελισσών σε όλη τη χώρα. Πού οφείλεται αυτό;
«Οι απώλειες μελισσών που παρατηρούνται στη χώρα μας οφείλονται σε διάφορα αίτια, κυρίως όμως στη νοσέμωση. Η ασθένεια αυτή προκαλείται από ένα παράσιτο, το πρωτόζωο Nosema ceranae, το οποίο εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη χώρα μας το έτος 2006 και δημιούργησε μεγάλες απώλειες μελισσών τους καλοκαιρινούς μήνες του 2007».
Είναι ασθένεια της εποχής μας;
«Η ασθένεια αυτή υπήρχε και παλαιότερα στη χώρα μας, αλλά είχε ως αίτιο ένα διαφορετικό παράσιτο, το πρωτόζωο Nosema apis. Ενώ όμως το παράσιτο αυτό προξενούσε ελάχιστα προβλήματα στις μέλισσες και μάλιστα μόνο τους χειμωνιάτικους μήνες, το νέο παράσιτο προξενεί μεγάλες απώλειες οι οποίες επιμένουν και τους καλοκαιρινούς μήνες. Τον περασμένο χειμώνα, υπολογίζεται ότι οι απώλειες στα μελίσσια της βόρειας Ελλάδας κυμάνθηκαν από 15% έως 70%, ενώ υπό φυσιολογικές συνθήκες οι απώλειες αυτές θα έπρεπε να ήταν μικρότερες από 10%».
Εχουν κάποια συμπτώματα οι μέλισσες;
«Στα προσβεβλημένα μελίσσια δεν εμφανίζονται συμπτώματα. Οι μέλισσες ζουν μόλις 8 ημέρες και πεθαίνουν στον αγρό μακριά από τη φωλιά τους. Η βασίλισσα περιορίζει σημαντικά τη γέννα της, με αποτέλεσμα ο αριθμός των μελισσών που πεθαίνουν είναι μεγαλύτερος από αυτόν που γεννιούνται και αυτό με τη σειρά του προκαλεί δραματική συρρίκνωση του πληθυσμού της κυψέλης. Σε σύντομο χρονικό διάστημα το μελίσσι καταρρέει, αφήνοντας αφύλακτη τη φωλιά του. Οι μέλισσες από γειτονικές κυψέλες ή μελισσοκομεία εντοπίζουν από τη μυρωδιά την αφύλακτη κυψέλη και επιτίθενται σ' αυτή για να της κλέψουν το μέλι».
Τη λεηλατούν;
«Ακριβώς. Μαζί με το μέλι παίρνουν και σπόρια του παρασίτου, με αποτέλεσμα η αρρώστια να μεταδίδεται σε σύντομο χρονικό διάστημα σε γειτονικά μελίσσια ή μελισσοκομεία. Ο μελισσοκόμος απλά διαπιστώνει ότι οι μέλισσές του έχουν εξαφανιστεί. Σε μια και μόνο μέλισσα εντοπίζονται περισσότερα από 100 εκατομμύρια σπόρια του πρωτοζώου Nosema ceranae».
Σε ποιες περιοχές της χώρας παρατηρείται το φαινόμενο αυτό; Ισως εντονότερα;
«Η ασθένεια υπάρχει σ' όλη τη χώρα. Δεν παρατηρήθηκε διαφοροποίηση όσον αφορά την ένταση προσβολής σε διαφορετικές περιοχές της χώρας. Μεγάλο όμως πρόβλημα παρατηρείται σε περιοχές όπου συναθροίζονται μελίσσια, όπως συμβαίνει με τα πευκοδάση των Χαλκιδικής, Θάσου, Εύβοιας, Ρόδου, Κρήτης. Στις περιοχές αυτές εύκολα η αρρώστια μεταδίδεται από μελίσσι σε μελίσσι και από μελισσοκομείο σε μελισσοκομείο».
Υπάρχει θεραπεία σε αυτή την ασθένεια;
«Στο εργαστήριο Μελισσοκομίας-Σηροτροφίας του ΑΠΘ γίνεται έρευνα τόσο για την αποτελεσματικότητα διαφόρων σκευασμάτων εναντίον της νοσέμωσης όσο και για την τοξικότητά τους στις μέλισσες και τα κατάλοιπα που αφήνουν στα προϊόντα κυψέλης. Από το 2006 μέχρι σήμερα μελετήθηκαν 4 εμπορικά σκευάσματα, τα οποία διατίθενται στην ευρωπαϊκή αγορά και δύο φυσικές ουσίες. Χρησιμοποιήθηκε μεγάλος αριθμός προσβεβλημένων μελισσιών. Από τα 4 σκευάσματα, βρέθηκε αποτελεσματικό μόνο ένα, το οποίο περιέχει στη σύνθεσή του αντιβιοτικό. Το συγκεκριμένο σκεύασμα όμως δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τους μελισσοκόμους γιατί δεν έχει έγκριση από τον ΕΟΦ».
Εξω χρησιμοποιείται;
«Βεβαίως, νόμιμα στην Αγγλία, την Ισπανία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και πιθανό και σε άλλες χώρες και διακινείται ελεύθερα μέσα από το Διαδίκτυο. Είναι ιδιαίτερα λυπηρό να υπάρχει λύση και σωτηρία και τα μελίσσια να αφήνονται στο έλεος της αρρώστιας και να χάνονται».

Φέτος ήρθα για πρώτη φορά αντιμέτωπος με την ύπουλη αυτή ασθένεια, η οποία με έκανε να μάθω πολλά αλλά πρωπάντον να είμαι έτοιμος για όλα. Έστι εφοδιάστικα με πολλά όπλα για να την αντιμετωπίσω ξανά στο μέλλον δύο απο τα βασικότερα είναι το μικροσκόπιο και το Fumidil-b.