Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Άνοιξαν τα θυμάρια



Σήμερα πήγα στα μελίσσια στο χωριό και κάνοντας μια βόλτα με τα πόδια στην ευρύτερη περιοχή και κατά μήκος του ποταμού αντίκρισα κάτι πολύ ευχάριστο, τα θυμάρια είχαν αρχίσει και άνοιγαν για τα καλά. Στο μελισσοκομείο τέσσερις μέρες μετά τον τρύγο και γινόταν χαμός. Αν δουλέψει το θυμάρι ο επόμενος τρύγος σε ένα μήνα θα είναι σκέτη τρέλα!!!

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Ένας πλούσιος τρύγος!!!






Από την αρχή φαινόταν ότι θα ήταν μια άριστη μελισσοκομική χρονιά. Οι περσινές νέες βασίλισσες , τα δυνατά και απαλλαγμένα από ασθένειες μελίσσια , οι πλούσιες ανθοφορίες και ο καλός καιρός συντέλεσαν να φτάσουμε αισίως στον πρώτο τρύγο για φέτος, και όταν αυτός αφορά το λιγότερο μελίσσι και πάτωμα τότε πώς να μην την χαρακτηρίσω μια άριστη μελισσοκομική χρονιά. Η τελευταία καλή βροχή στην περιοχή μου έπιασε την σκούπα (σμυρνιά –αλογοθύμαρο) στην άνθισή της με αποτέλεσμα αυτή με την σειρά της να μπλοκάρει τα μελίσσια με το πλούσιο νέκταρ της. Ο συνδυασμός του αγριοτρίφυλλου και της σκούπας σε μεγάλες ποσότητες έδωσε ένα πλούσιο σε άρωμα και γεύση μέλι, που ήδη έχει γίνει αντικείμενο θετικότατων σχολίων και κριτικών από όποιον το έχει δοκιμάσει. Η καλή χρονιά συνεχίζεται και εύχομαι καλά μέλια και καλές παραγωγές σε όλους τους συνάδερφους μελισσοκόμους.

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Βαρέλι για το λιώσιμο των κεριών



Βλέποντας το βαρέλι , που είχε κατασκευάσει ο φίλος και συνάδερφος Γιώργος από τα Χανιά , για το λιώσιμο των παλιών κερηθρών θέλησα να δοκιμάσω και εγώ κάτι ανάλογο. Σε ένα βαρέλι λοιπόν κόλλησα με οξυγόνο δυο κάνουλες μια στο κάτω μέρος για να το αδειάζω εύκολα και μια λίγο πιο πάνω από την μέση για να παίρνω το λιωμένο κερί. Τοποθέτησα στον πάτο του εσωτερικά μερικά χοντρά χαλίκια και αφού το γέμισα μέχρι την μέση με νερό προσθέτοντας και 3lit ξύδι βούτηξα σταδιακά και ένα ένα έξη μικρά τσουβάλια λινάτσας γεμάτα με παλιές κερήθρες δεμένα σφικτά με σύρμα για να μην ανοίξουν. Το προπάνιο από κάτω έκανε το νερό να κοχλάζει και εγώ να είμαι σε φάση να ανακατεύω με ένα ξύλινο κοντάρι τα σακιά μέσα στο βαρέλι. Μετά από λίγο το κερί άρχισε να βγαίνει στην επιφάνεια του νερού και αφού πέρασε περίπου μισή ώρα ανακατεύοντας πίεσα και κράτησα τα σακιά στον πάτο του βαρελιού και από την κάτω κάνουλα ανοίγοντας την άρχισα να αδειάζω το νερό μέχρι η στάθμη να έρθει μια παλάμη πάνω από την άνω βάνα. Τότε ανοίγοντας την άρχισα να παίρνω το λιωμένο κερί μέσα σε κουβάδες. Ο προβληματισμός μου όμως είναι πώς θα πάρω το κερί που έχει μείνει στα κουκούλια , και επειδή η όλη φάση μου άνοιξε την όρεξη για κατασκευαστικούς ΄΄ οργασμούς΄΄ έχω σκεφτεί ένα είδος ΄΄πιστονιού΄΄ που θα πιέζει τα σακιά μέσα στο βαρέλι ενώ το νερό βράζει βγάζοντας και το υπόλοιπο κερί. Θα επανέλθω λοιπόν με τις όποιες βελτιώσεις.