Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Τεστ εξυγιαντικής συμπεριφοράς.

Με το βλέμμα στην Άνοιξη και στα σχέδια μας για την παραγωγή βασιλισσών από τα μελίσσια μας ένα σημαντικό κομμάτι που πρέπει να προσέξουμε είναι η εξυγιαντική συμπεριφορά των μελισσών που έχει σχέση με τις ασθένειες του γόνου και ειδικότερα την Ασκοσφαίρωση και την Αμερικάνικη Σηψιγονία. Για το σκοπό αυτό παρουσιάζω ένα τεστ που ακολουθούμε για την μέτρηση της εξυγιαντικής συμπεριφοράς των μελισσών μας όπως αυτό δημοσιεύτηκε στο τεύχος Νοεμβρίου 2009 του BEE CULTURE.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Βράσιμο κυψελών σε λινέλαιο.

Μετά το στοκάρισμα των κυψελών ακολουθεί το βράσιμό τους σε λινέλαιο αν θέλουμε οι κυψέλες μας να συντηρηθούν για αρκετά χρόνια χωρίς να φθείρονται από την εσωτερική υγρασία του μελισσιού αλλά και την εξωτερική της ατμόσφαιρας. Έχω αναφερθεί και παλιότερα στο βράσιμο των κυψελών σε λινέλαιο και πως το εφαρμόζω χρησιμοποιώντας αποκλειστικά και μόνο το λινέλαιο ΙΛΟΖΑ, λίγο ακριβό αλλά το καλύτερο λάδι για την συντήρηση του ξύλου και προπαντός αβλαβές για τις μέλισσες και το μέλι. Ζεσταίνοντας λοιπόν το λάδι στους 120C βουτάω τις κυψέλες για επτά λεπτά, και κατόπιν τις αφήνω για τουλάχιστον είκοσι ημέρες σε στεγανό και αεριζόμενο χώρο για να στεγνώσουν καλά και στη συνέχεια προχωρώ στην βαφή τους. Η διαφορά στις κυψέλες πριν και μετά τον βρασμό τους στο λινέλαιο είναι εμφανείς. Το ξύλο πραγματικά αφρίζει καθώς το λάδι εισχωρεί στο εσωτερικό του αλλά και η διαστολή των όποιων μικρών ρωγμών στο ξύλο στους 120C δίνει την δυνατότητα στο λάδι να εισχωρήσει και στα πιο δύσκολα σημεία του. Το ξύλο πραγματικά αλλάζει εντελώς, καθώς το καυτό λάδι εισχωρεί βαθιά μέσα του δίνοντάς του μεγάλη διάρκεια ζωής. Θα μείνουν εδώ να στεγνώσουν για τουλάχιστον είκοσι μέρες και μετά θα βαφτούν.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2010

Στοκάρισμα κυψελών.

(Μια βλάβη στον υπολογιστή με ανάγκασε να απουσιάζω για λίγο διάστημα από την παρέα , έτσι θα ήθελα να ευχηθώ καλή χρονιά σε καθένα φίλο ξεχωριστά που με τίμησε με τις ευχές του μέσα από το blog μου). Το χειμώνα η δραστηριότητες επικεντρώνονται στις εργασίες της αποθήκης για την προετοιμασία του εξοπλισμού για την άνοιξη. Θα αναφερθώ σε μια εργασία που κάνω (και που έχω αναρτήσει και παλιότερα) και αφορά το στοκάρισμα των κυψελών και πιο συγκεκριμένα των γωνιών που είναι τα δόντια. Και αυτό γιατί το σημείο όπου αρχίζουν να φθείρονται πρώτα οι κυψέλες είναι αυτό των δοντιών όταν αυτά χαλαρώνουν και αρχίζει να εισχωρεί και να εγκλωβίζεται νερό με αποτέλεσμα την αρχή του σαπίσματος του ξύλου. Θέλοντας λοιπόν να προστατέψω το σημείο αυτό (από την αρχή της μελισσοκομικής μου πορείας και για όλο τον εξοπλισμό μου) άρχισα να στοκάρω τις γωνίες με ξυλόκολλα και πριονίδι. Η κόλλα που χρησιμοποιώ είναι αυτή της φώτο η οποία όταν ανακατεύετε με πριονίδι περασμένο από σήτα 0,5mm δημιουργείτε ένα υλικό όπως φαίνεται στην φώτο και με την βοήθεια μιας σπατουλίτσας απλώνετε στις γωνίες και σε πάχος 2mm με ιδιαίτερη επιμέλεια η οποία προσωπικά έχει αποκτηθεί μετά από τόσα χρόνια. Το μυστικό είναι το υλικό να μην είναι ούτε πολύ μαλακό ώστε να τρέχει αλλά ούτε και πολύ σκληρό ώστε να τραβιέται κατά το στοκάρισμα. Όταν στεγνώσει το υλικό αυτό τα δόντια της κυψέλης είναι προστατευμένα από ένα πολύ σκληρό στρώμα κόλλας που θα τα προστατεύσει για πολλά χρόνια. Τώρα οι κυψέλες είναι έτοιμες να βράσουν στο λινέλαιο οπότε και θα ακολουθήσει σχετική ανάρτηση.