Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Aντιμετωπίζοντας τους καύσωνες του καλοκαιριού

Το φετινό καλοκαίρι ήταν πολύ ήπιο στα μέρη μου χωρίς καύσωνες πράγμα που είχα να δω χρόνια, θυμάμαι όμως τις προηγούμενες χρονιές δυνατούς καύσωνες που τα μελίσσια μου δοκιμάζονταν από τις ακραίες θερμοκρασίες. Την κατάσταση αυτή την αντιμετώπιζαν κουβαλώντας μεγάλες ποσότητες νερού από το ποτάμι που ευτυχώς τους παρέχει σε μικρή απόσταση δροσερό και πεντακάθαρο νερό. Το μελισσοκομείο μου το καλοκαίρι δεν προστατεύεται από κανενός είδους φυσική σκίαση οπότε και θα πρέπει να επεμβαίνω για να αποφύγω την υπερθέρμανσή τους από το βράσιμο της λαμαρίνας των καπακιών που μπορεί να σε κάνει να δεις απροστάτευτες κερήθρες να λιώνουν. Κατά καιρούς έχω δοκιμάσει διάφορα αλλά φέτος σκέφτηκα κάτι διαφορετικό. Το φενιζόλ που χρησιμοποιώ στο εσωτερικό των κινητών βάσεων που δουλεύω αυτόν τον καιρό, και που τοποθετώ εκεί για να μην χτίζουν οι μέλισσες κέρινες γλώσσες την άνοιξη, το βάζω κάτω από το καπάκι. Για να αποκλείσω όμως τις μέλισσες από τον χώρο κάτω από το καπάκι, όπου η θερμοκρασία είναι πολύ μεγάλη κατά την διάρκεια ενός καύσωνα αλλά και του μεσημεριού, βάζω ένα πλαστικό τσουβάλι κομμένο στα δύο (όπως οι Τούρκοι συνάδερφοι) και πάνω από αυτό βάζω το φενιζόλ, οπότε και αποκλείω τον πληθυσμό εντελώς από τον χώρο της υπερβολικής ζέστης. Το φενιζόλ από την άλλη λειτουργεί θερμομονωτικά προστατεύοντας τις κερήθρες από το λιώσιμο αλλά και παρέχοντας στις μέλισσες περισσότερη δροσιά. Θα πρέπει να σημειώσω εδώ ότι το φενιζόλ το έχω επενδύσει σταυρωτά με φαρδύ ζιλοτέιπ για να μην το τρίβουν οι μέλισσες όταν θα είναι μέσα στην κινητή βάση, και ότι με αυτή τη λύση αντιμετώπισα με απόλυτη επιτυχία το χτίσιμο κέρινων γλωσσών στον εμβρυοθάλαμο κάτω από τα τελάρα ιδιαίτερα φέτος που έγινε χαμός. Επίσης θα πρέπει να πω εδώ ότι η παραμονή του μέσα στην κινητή βάση σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μου και με βάση ότι τα μελίσσια είναι σταθερά κρίνετε απαραίτητη μόνο την άνοιξη όπου η ανάπτυξη των μελισσών καθώς επίσης και των κηρογόνων αδένων τους φτάνει στο μέγιστο, και κατόπιν αφαιρείται για τους υπόλοιπους μήνες.

5 σχόλια:

πατεντιάρης είπε...

Σπύρο εγώ ενσωμάτωσα το φενιζόλ στο καπάκι. Έσχισα το φενιζόλ σε 1 πόντο πάχος και το τοποθέτησα ανάμεσα στο ξύλο με τη λαμαρίνα, έτσι δεν έχει επαφή με τις μέλισσες και ταυτόχρονα δεν αφήνει την υψηλή εξωτερική θερμοκρασία να μεταφερθεί μέσα, ενώ το χειμώνα δεν αφήνει τη ζέστη να διαφύγει.
Επίσης αντί για λαμαρίνα χρησιμποίησα φύλλο αλουμηνιου το οποίο δεν είναι καλός αγωγός της θερμότητας και το διαπίστωσα το καλοκαίρι όταν το μεσημέρι κάποια παλιά καπάκια με λαμαρίνα που έχω δεν πιανώταν, αυτά με τη λαμαρίνα τα έπιανες άνετα και ήταν απλά ζεστα.

beelovers είπε...

εγω πέρσι και πρόπερσι με τους καυσωνες 47 + έβαλα επάνω χαρτόκουτα με υπέροχα αποτελέσματα διότι σκίαζαν και το ξύλο της κυψέλης το μεσημέρι

Anestis Ketsetzidis είπε...

Φίλοι μου,για καλή μου τύχη
τα μελίσσια τα είχα σε ένα δασάκι με λεύκες και δεν αντιμετώπισα προβλήματα.

galifabee είπε...

Σπύρο εγώ τα φειζόλ τα έχω εξωτερικά πάνω από το καπάκι και όλο το χρόνο το χειμώνα για το κρύο και το καλοκαίρι για την ζέστη το κακό είναι ότι όταν ανοίγης το καπάκι κάνεις 2 κίνησεις παραπάνω , από μέσα έχω κερόπανο από καραβόπανο που πιστεύω ότι εκτός από μόνωση μειώνει και την υγρασία μέσα στην κυψέλη τώρα το ναιλον βλέπω ότι το χρησημοποιούν στην Τουρκία αρκετά αλλά πιστέυω ότι αυξάνη την υγρασία.

Σπύρος Σφήκας είπε...

Περικλή η κατασκευή σου πρέπει να είναι πολύ καλή, δεν υπάρχει όμως η δυνατότητα για κάτι τέτοιο μιας και αγοράζω τον εξοπλισμό μου. Βασίλη τα έχω δοκιμάσει και τα χαρτόνια κάνουν δουλειά. Ανέστη είσαι τυχερός μη μιλάς. Αλέξη αυτό το κάνω μόνο για τους καύσωνες το χειμώνα βάζω κερόπανο δες παλιά ανάρτησή μου.