Βάψιμο λαμαρίνας καπακιών

Βασανιστήριο και αυτό το βάψιμο της λαμαρίνας των καπακιών. Με ότι και αν τα έχω βάψει μετά από δύο- τρία χρόνια αρχίζουν και ξεφλουδίζουν. Έχω δοκιμάσει στο παρελθόν κάποια μίνιο δύο συστατικών αλλά και με αυτά δεν έχω μείνει ευχαριστημένος. Φέτος αγόρασα μερικά καινούρια σώματα και καπάκια και αφού τα έβρασα σε λινέλαιο ήρθε η ώρα να βάψω τις λαμαρίνες των καπακιών. Είπα λοιπόν να δοκιμάσω δυο καινούρια προϊόντα , το ένα είναι ελληνικής προέλευσης και είναι ένα αστάρι αλουμινίου και γαλβανιζέ της ΒΙΒΕΧΡΩΜ , και το άλλο ένα προϊόν εισαγωγής δύο συστατικών της εταιρίας SIGMA με την επωνυμία SIGMACOVER ALUPRAIMER. Αφού λοιπόν έτριψα με στυπόχαρτο και καθάρισα με διαλυτικό νίτρο τις λαμαρίνες προχώρησα στην εφαρμογή των δύο προϊόντων. Τα αποτελέσματα θα τα δω στο μέλλον οπότε ας κάνω υπομονή. Όσον αφορά το δεύτερο εισαγόμενο προϊόν αυτό είναι αβάντζα από την εποχή που δούλευα στην κατασκευή της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου , ίσως του μεγαλύτερου και πρωτοποριακότερου έργου που έχει γίνει ποτέ στην σύγχρονη Ελλάδα. Μία πενταετία στην κατασκευή μίας γέφυρας που θα την θυμάμαι για πάντα στην ζωή μου , και που σήμερα έχω την πολυτέλεια και την τύχη να την θαυμάζω κάθε μέρα από την βεράντα του σπιτιού μου!!!

Ανοιξιάτικο ρείκι

Αυτές τις ημέρες η θερμοκρασία με τους νοτιάδες έχει ανέβει αρκετά και όταν βγει και ο ήλιος πίσω από τα σύννεφα οι μέλισσες εξωρμούν να μαζέψουν τους χυμούς της φύσης. Το ανοιξιάτικο ρείκι έχει ευνοηθεί φέτος από τις άφθονες βροχές και είναι έτοιμο να ανθίσει. Αν δεν το χαλάσει ο καιρός θα δουλέψει καλά και θα μου δώσει την ευκαιρία να χτίσω εύκολα και γρήγορα καινούριες κερήθρες , μιας και φέτος θα πρέπει να χρησιμοποιήσω μόνο τεχνητά φύλλα αφού από τον φθινόπωρο έχει πέσει χειροβομβίδα στις παλιές ανεξαρτήτου ηλικίας.

Τροφή για το καπνιστήρι

Ένα από τα όπλα του μελισσοκόμου κατά την επίσκεψή του στα μελίσσια είναι και το καπνιστήρι. Ένα εργαλείο που τον βοηθάει να δαμάσει τις μέλισσες , μιας και αυτές δεν έχασαν στο πέρασμα των αιώνων τα άγρια ένστικτά τους. Βασική αρχή λειτουργίας του είναι να παράγουμε πυκνό και προπάντων κρύο καπνό που δεν θα κάνει ζημιά στις μέλισσες και δεν θα αλλοιώνει την οσμή των προϊόντων της. Βασική καύσιμη ύλη για την παραγωγή του καπνού χρησιμοποιώ εδώ και χρόνια τις ξερές πευκοβελόνες και την ίσκα. Βλέποντας όμως κάποιους Αμερικάνους μελισσοκόμους να χρησιμοποιούν κάποιου είδους τυποποιημένες καύσιμες ύλες , θέλησα να δοκιμάσω κάτι ανάλογο. Πήρα λοιπόν ένα κομμάτι γκοφρέ χαρτόνι διαστάσεων 1,5μΧ1,5μ και το έκοψα σε λωρίδες πλάτους όσο το βάθος του καπνιστηριού μου. Κατόπιν τις δίπλωσα σε ρολό διαμέτρου ίσης με την διάμετρο του καπνιστηριού και τις ασφάλισα με ένα κομμάτι χαρτοταινία. Βάζοντας λοιπόν φωτιά στον χάρτινο αυτό κύλινδρο με ένα καμινέτο και τοποθετώντας τον ανάποδα στο καπνιστήρι θέλησα να δω τα αποτελέσματα. Είχα λοιπόν για περίπου δύο ώρες μία καλή ροή άσπρου και κρύου καπνού χωρίς να χρειαστεί να τροφοδοτήσω ξανά το καπνιστήρι μου. Νομίζω είναι μία λύση για όποιον δεν έχει κάνει το κουμάντο του ή για κάποιον της τελευταίας στιγμής. Πάντως οι πευκοβελόνες και η ίσκα δεν βλέπω να λείψουν από την αποθήκη μου!!!

Συντήρηση συνδετήρων

Στα πλαίσια των χειμερινών εργασιών και συντηρήσεων στην αποθήκη ανακάλυψα πως είχα μερικούς συνδετήρες από παλιά που μου είχαν σκουριάσει και τους είχα αποσύρει. Πώς θα έφευγε όμως η σκουριά για να μπορώ να τους βάψω? Την λύση έδωσε ένα χημικό της Henkel για τον καθαρισμό επιφανειών από τσιμέντο ή μπετόν. Αφού λοιπόν έβαλα τους σκουριασμένους συνδετήρες σε έναν πλαστικό γουβά τους σκέπασα μέχρι επάνω με το υγρό χημικό. ΠΡΟΣΟΧΗ μεγάλη χρειάζεται κατά την χρήση του καθώς πρέπει να φοράμε πλαστικά γάντια , προστατευτικά γυαλιά και να αποφεύγουμε την εισπνοή των αναθυμιάσεων που εκλύονται κατά την δράση του. Και όλα αυτά επιβάλλονται γιατί όπως φαίνεται από την φωτογραφία είναι τόσο δυνατό που δεν άφησε στην κυριολεξία τίποτα (σκουριά , γαλβάνισμα). Από δικό μου λάθος δεν αποθήκευσα την φωτογραφία των σκουριασμένων συνδετήρων πριν την εφαρμογή του οξέος για να υπάρχει σύγκριση , αλλά νομίζω ότι πλέον δεν παίζει κανένα ρόλο. Αφού λοιπόν ξεπλυθούν από το οξύ με άφθονο νερό και τους αφήσουμε να στεγνώσουν με ένα σπρέι μπορούμε να τους βάψουμε και να γίνουν πάλι σαν καινούριοι , όμορφοι και χρηστικοί.