Σε όλους μας θα έχει τύχει να βρούμε κατεστραμμένες από τον κηρόσκωρο κηρήθρες όταν ανέβουν οι θερμοκρασίες και πριν προλάβουμε να τις βάλουμε στα μελίσσια μας. Όταν η προσβολή είναι μεγάλη τότε δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να τις καταστρέψουμε όταν όμως είναι μικρή και στο μέγεθος της παλάμης τότε μπορούμε να τις επιδιορθώσουμε με την βοήθεια βέβαια των μελισσών. Αυτές λοιπόν τις κηρήθρες τις κρατάμε και τις χρησιμοποιούμε στα γονίδια που θα πιάσουμε την άνοιξη. Το ένστικτο επιβίωσης του γονιδιού το ωθεί στην εκτροφή εργατικού και μόνο γόνου οπότε όταν μια κηρήθρα είναι τρύπια αυτό την κλείνει κατασκευάζοντας αποκλειστικά και μόνο εργατικά κελιά. Έτσι και εγώ φέτος επιδιόρθωσα μερικές κηρήθρες και τα αποτελέσματα είναι ορατά στην φωτογραφία. Στην προσπάθεια αυτή των μελισσών τα βοήθησα δίνοντάς τους και ένα μπουκαλάκι «γάλα»… συγνώμη νερόμελο εννοούσα!!! Τώρα όσον αφορά τις ανθοφορίες αυτές προσπαθούν μετά τις ασταμάτητες βροχές να μελώσουν τα μελίσσια αρχίζοντας από τα αγριοτρίφυλλα τα οποία είναι δάσος!!! Στα μελίσσια τώρα οι φετινές βασίλισσες εμφανώς καλοταϊσμένες και δυνατές έχουν αρχίσει και γαζώνουν τα τελάρα με αυγά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου