Ας μιλήσουμε για κάτι για το οποίο έχει γίνει πολύ μεγάλη κουβέντα και κατά την γνώμη μου έχει παρεξηγηθεί. Αναφέρομαι στην χρησιμοποίηση της πλαστικής κηρήθρας. Τα τελευταία χρόνια γνωστή ελληνική μελισσοκομική εταιρία λάνσαρε στην αγορά μια πλαστική κερήθρα ενσωματωμένη σε πλαστικό τελάρο δικιά της κατασκευής, που έγινε στόχος αρνητικών σχολίων από όσους την δοκίμασαν και όχι άδικα. Η εμπειρία μου στον τομέα των πλαστικών με έκανε να χαμογελάσω όταν έπιασα μια τέτοια πλαστική κερήθρα στα χέρια μου και με απέτρεψε να την χρησιμοποιήσω. Από την άλλη μεριά όμως δεν σταμάτησα να βλέπω στο διαδίκτυο και στα περιοδικά αμερικάνους μελισσοκόμους επαγγελματίες και μη να χρησιμοποιούν πλαστικές κερήθρες με άριστα αποτελέσματα. Αποφάσισα λοιπόν να παραγγείλω για δοκιμή μερικά σκέτα πλαστικά φύλλα που θα τα προσαρμόσω στα δικά μου ξύλινα τελάρα Αλεξανδρή. Έξυπνο θα μου πείτε να σου πουλάει ο άλλος μόνο το φύλλο σε πλαστικό και όχι όλο το τελάρο. Σωστά, γιατί έτσι δεν αποσύρω τα δικά μου ξύλινα τελάρα και για το κέρωμα του πλαστικού φύλλου δεν χρησιμοποιώ πινέλα και ρολάκια αλλά το βαπτίζω όλο μέσα στο λιωμένο δικό μου κερί. Σήμερα λοιπόν πήρα στα χέρια μου το πλαστικό φύλλο κερήθρας
των αμερικάνων και εντάξει τι να λέμε, οι τύποι δεν κοροϊδεύονται, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με ότι κυκλοφορεί εδώ από το καλούπι μέχρι και το υλικό. Θα παραθέσω μερικές φωτογραφίες για να διαβάσετε μερικά τεχνικά χαρακτηριστικά όπως το συνολικό πάχος του φύλλου
την απόσταση μεταξύ δέκα κελιών
το πάχος του κυρίως κορμού
και το μήκος του χείλους.
Στο τελάρο λοιπόν του Αλεξανδρή που χρησιμοποιώ έκανα με το ρούτερ μια εγκοπή στον κάτω κηρηθροφορέα ίδια με αυτή του πάνω, και τοποθέτησα το φύλλο μέσα σε αυτές. 
Αυτό ήταν όλο ούτε σύρματα ούτε καψούλια και η κάλυψη του τελάρου η μεγίστη με ότι αυτό συνεπάγετε σε εργατικό γόνο, αλλά και περιορισμό σε βασιλοκελία και κηφηνοκελία.
Είναι πολύ συχνή η εικόνα κοντών κηρηθρών πάνω στα τελάρα μιας και οι κατασκευαστές κέρινων κηρηθρών κοιτάζουν και αυτοί πώς να κλέψουν.
Καλά τα λέμε εμείς αλλά οι μέλισσες είναι το θέμα τι θα πουν για όλα αυτά, και πως θα δοκιμαστούν οι ίδιες οι κερήθρες φορτωμένες με γόνους με μέλια μέχρι και στον μελιτοεξαγωγέα. Θα δείξει την άνοιξη που θα μπουν στα μελίσσια εγώ πάντως θα συνεχίσω τις αναρτήσεις πάνω σε αυτό το θέμα για να δούμε ποιο θα είναι το τελικό συμπέρασμα.
των αμερικάνων και εντάξει τι να λέμε, οι τύποι δεν κοροϊδεύονται, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης με ότι κυκλοφορεί εδώ από το καλούπι μέχρι και το υλικό. Θα παραθέσω μερικές φωτογραφίες για να διαβάσετε μερικά τεχνικά χαρακτηριστικά όπως το συνολικό πάχος του φύλλου
την απόσταση μεταξύ δέκα κελιών
το πάχος του κυρίως κορμού
και το μήκος του χείλους.
Στο τελάρο λοιπόν του Αλεξανδρή που χρησιμοποιώ έκανα με το ρούτερ μια εγκοπή στον κάτω κηρηθροφορέα ίδια με αυτή του πάνω, και τοποθέτησα το φύλλο μέσα σε αυτές. 
Αυτό ήταν όλο ούτε σύρματα ούτε καψούλια και η κάλυψη του τελάρου η μεγίστη με ότι αυτό συνεπάγετε σε εργατικό γόνο, αλλά και περιορισμό σε βασιλοκελία και κηφηνοκελία.
Είναι πολύ συχνή η εικόνα κοντών κηρηθρών πάνω στα τελάρα μιας και οι κατασκευαστές κέρινων κηρηθρών κοιτάζουν και αυτοί πώς να κλέψουν.
Καλά τα λέμε εμείς αλλά οι μέλισσες είναι το θέμα τι θα πουν για όλα αυτά, και πως θα δοκιμαστούν οι ίδιες οι κερήθρες φορτωμένες με γόνους με μέλια μέχρι και στον μελιτοεξαγωγέα. Θα δείξει την άνοιξη που θα μπουν στα μελίσσια εγώ πάντως θα συνεχίσω τις αναρτήσεις πάνω σε αυτό το θέμα για να δούμε ποιο θα είναι το τελικό συμπέρασμα. 
.jpg)
.jpg)
